ကြက်​​မောက်​စိုက်​ပျိုးနည်း

စီးပွားဖြစ် ကြက်မောက်ခြံ တည်ထောင် စိုက်ပျိုးမည် ဆိုလျှင်ကြက်မောက်သီးသည် အရည်ရွှန်း သည်။ ချိုမွှေးသော အရသာ ရှိသဖြင့် လူတိုင်းကြိုက် နှစ်သက်သည်။ ကြက်မောက်၏ မူရင်းဒေသသည် မလေးရှားနှင့် အင်ဒိုနီးရှား နိုင်ငံတို့ဖြစ်သည်။ အင်္ဂလိပ် အမည် RAMBUTAN ဖြစ်ပြီး SAPINDACEAE မျိုးရင်းဝင် ဖြစ်သည်။

ကြက်မောက်ပင်တွင် အဖိုပွင့်ပွင့် သော အဖိုပင်များ၊ (အစေ့ စိုက်ပင်များ၏ ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းသည် အဖို ပင်များဖြစ်သည်။)၊ လိင်စုံပန်းပွင့်ပြီး တချို့ အပင်များသည် အမပွင့်ကဲ့သို့ လုပ်ဆောင် သော အပင်များ၊ လိင်စုံပန်းပွင့်ပြီး တချို့ သောအပွင့်များသည် အမပွင့်ကဲ့သို့ လုပ် ဆောင်ပြီး၊ တချို့အပွင့်များသည် အဖိုပွင့်ကဲ့သို့ တာဝန်ထမ်းဆောင်သည့်အပင်များ (ဤအပင်အမျိုးအစားမှာ များစွာတွေ့ရှိရ ပြီး၊ အဖိုပွင့်ရာခိုင်နှုန်း နည်းတတ်ပါ သည်။) ကြက်မောက်ကို စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုး မည်ဆိုလျှင် မျိုးရွေးချယ် မှုသည် အဓိကကျသည်။

ကြက်မောက်သီးတွင် အသားအစေ့ ကပ်သည့်မျိုးနှင့် အသားအစေ့မကပ်သည့် မျိုးဟူ၍ နှစ်မျိုးခွဲကြသည်။ မြန်မာမျိုး ကန်ကလေး (၁)၊ (၂) မျိုး၊ မလေးရှားမှR3 (Reng Thug Cheng), R 134, R 160 (Khaw Tow), R 161 (Lee Long), R162 (Ong Heok)မျိုးများ၊ ထိုင်းနိုင်ငံမှ Rongrien, Seechompoo, Bang Yee Khan, See tong မျိုးများ၊ အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံမှ Lebakulus, Banjai, Rapiah, Seematjaan မျိုး များ၊ ဖိလစ်ပိုင်နိုင်ငံမှ Maharlika, See-matjaan, Seejona မျိုးများနှင့် စင်ကာပူ နိုင်ငံမှ Jitlee (Dek), R-37, Ah Kow Cheng, Kim San Cheng စသည့်မျိုးများသည် အရည်အသွေးလည်းကောင်း၊ အထွက်လည်းကောင်း သဖြင့် စိုက်ပျိုးသင့်သည်။

ကြက်မောက် စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးရန် မျိုးရွေးချယ်ရာတွင် အထွက်ကောင်းခြင်း၊ အသီးအရွယ်အစားကြီးခြင်း၊ (တစ်လုံး ၃၄ ဂရမ်ထက် ပိုရမည်။)၊ အရသာချိုမွှေးခြင်း၊ အသားအစေ့တွင် ကပ်မှုနည်းခြင်း၊ ဆွဲ ဆောင်မှုအရောင်းအသွေးရှိခြင်း၊ နှစ်စဉ်ပုံ မှန်သီးဖပွင့် သည့်မျိုး ဖြစ်ခြင်း စသည့် အရည်အသွေး ကောင်းများကို အခြေခံ၍ ရွေးချယ်ရန် လိုသည်။

ကြက်မောက် ပင်သည် အများ အားဖြင့် တောင်မြောက် လတ္တီတွဒ် ၁၂ ဒီဂရီ အတွင်း စိုက်ပျိုးဖြစ်ထွန်းပြီး၊ အပူချိန် ၂၀ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်မှ ၃၀ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ် တွင် ပို၍ အောင်မြင်သည်။ ပင်လယ်ရေ မျက်နှာပြင်မှ မီတာ ၇၀၀ အတွင်းသည် အသင့်တော်ဆုံးဖြစ်သည်။ နှစ်စဉ် တစ်နှစ် ပတ်လုံးမိုးရွာသွန်းမှုညီညာ​ပြီး မိုးရေချိန် ၂,၀၀၀ မီလီမီတာမှ ၅,၀၀၀ မီလီမီတာရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။

မိုးမရွာသောလများတွင် ရေသွင်းပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။ အပူချိန် ၁၀ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်နိမ့်လျှင် အပင်ကြီးထွားမှု ထိခိုက်စေပြီး အပူ ချိန် ၄၀ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်ထက်မြင့်ပါကအပင်ကြီးထွားမှု ရပ်တံ့စေသည်။ ပန်းဖူး ဖြစ်ပေါ်စေရန်အတွက် ခြောက်သွေ့သောကာလ အနည်းဆုံးတစ်လခန့် လိုအပ်သည်။

ကြက်မောက်ပင်သည် မြေမျိုးအစား အမျိုးမျိုးတွင် စိုက်ပျိုးနိုင်သော်လည်း သစ် ဆွေးဓာတ်ကြယ်ဝပြီး ရေစိမ့်အား ကောင်းသည့်သဲနှုန်းမြေတွင် အပင်ကြီးထွားမှုနှင့် သီးထွက်ကောင်းစေသည်။ ဓာတ်မြေသြဇာ နှင့် သဘာဝမြေသြဇာ ထည့်ပေးနိုင်ပါက ဂဝံမြေနီတွင်လည်း စိုက်ပျိုးနိုင်သည်။ ဏံ ၄ ဒသမ ၅ မှ ၆ ဒသမ ၅ သင့်တော်ပြီး၊ သံ ဓာတ်နှင့် သွပ်ဓာတ်ချို့တဲ့မှု ဖြစ်ပါက ရေစီးဆင်းစိမ့်ဝင်မှုကောင်းေအာင် ပြုပြင်ပေးရန် လိုသည်။ မြေအောက်ရေ၏ ရေမျက်နှာပြင် အမြင့်သည် မြေမျက်နှာပြင် သုံးမီတာမှ လေးမီတာထက် မနည်းသင့်ပေ။

ကြက်မောက်စိုက်ခင်း ထူထောင်ရန် အတွက် ပျိုးပင်ရရှိသည် အဓိကဖြစ်သည်။ ပျိုးပင်ပွားရာတွင် ဒိုင်းပုံအဖူးဆက်ခြင်း၊ လေးဒေါင့်ကွက် အဖူးမြှုပ်ခြင်း၊ Forkert Budding နည်းဖြင့် အဖူးမြှုပ်ခြင်း၊ အကိုင်းဆက်ခြင်း၊ မြေထုပ်စည်းခြင်းနည်းများဖြင့် ပျိုးပင် ထုတ်လုပ်နိုင်သည်။ (ကြက်မောက် ပျိုးပင်ထုတ်လုပ်နည်း အသေးစိတ်ကို ဖော်ပြပြီး ဖြစ်ပါသည်။)

ကြပ်မောက်စိုက်ပျိုးမည့် စိုက်ခင်းမြေ နေရာအား မြေယာရှင်းလင်းခြင်း၊ မီးရှို့ခြင်း၊ စိုက်ခင်းများ ပနက်ရိုက်ခြင်း၊ စိုက်ကျင်း များတူးခြင်း၊ ကျင်းစာကြေးခြင်း၊ ရေရရှိရေး လုပ်ငန်းများ ဆောင်ရွက်ခြင်း လုပ်ငန်းများ ကို ဦးစွာမ တည်ဆောင်ရွက်ရန် လိုပါသည်။

ကြက်မောက်စိုက်ပျိုးရန် တန်းကြား ၁၂ ပေ၊ ပင်ကြား ၁၂ ပေ၊ စတုရန်းပုံ စိုက် ပျိုးရေးစနစ်သည် အသုံးများသည်။ အပင် ၃၀၀ကျော်ခန့် ဝင်ဆန့်သည်။ တချို့သော နိုင်ငံများတွင် စတုရန်းပုံအလယ်တွင် တစ် ပင်စိုက်စနစ် အသုံးပြုကြသည်။ ငါးပွင့် ဆိုင် စနစ်ဖြစ်သည်။ အလယ်တွင် စိုက်ခဲ့သော အပင်ကို အသီးများနှစ်စဉ်ယူပြီးလျှင် ရှစ်နှစ် ၁၀ နှစ်သက်ရလျှင် ခုတ်ပစ်သည်။

Rongrien, R-9, R-၁၅၆ ကဲ့သို့ အပင်ကြီး မျိုးများဆိုလျှင် ပင်ကြားတန်းကြား အကွာ အဝေးကို အကျယ်ယူစိုက်ပျိုးကြသည်။ စိုက်ကျင်းကို မိုးမကျမီ ဧပြီလတွင် အကျယ် သုံးပေပတ်လည်၊ အနက် သုံးပေ တူးပြီး၊ တူး၍ရရှိသော အပေါ်ယံ ခြောက် လက်မရှိ မြေစာများကို ညာဘက်တွင် ပုံ ထားရပါမည်။ အောက်မြေစာများကို ဘယ် ဘက်တွင် ပုံရပါမည်။ စိုက်ကျင်းထဲသို့ မြက်ခြောက်၊ကောက်ရိုး၊ သစ်ရွက်ခြောက် များထည့်၍ မီးရှို့ပြီး၊ မြေသင်းသပ်ပေးရန် လိုအပ်သည်။ နောက် ကောင်းစွာ ဆွေးမြေ့ နေသော မြေဆွေး၊ သစ်ဆွေးမြေ နှစ်ဆကို အပေါ်ယံ ခြောက်လက်မရှိသော မြေတစ်ဆ တို့ကို သမအောင်ရောမွှေပေးရန် လိုပါသည်။

ဂျစ်ပဆန်ကျောက်မှုန့် နို့ဆီတစ်ဘူး၊ N:P:K (၁၅: ၁၅: ၁၅) ဓာတ်မြေသြဇာ နိုဆီဘူး တစ်ဘူးခွဲ၊ မြေအောင်း ပိုးသတ်ဆေး စတီးဇွန်း တစ်ဇွန်းတို့ကို ရောစပ်၍ မြေဆွေးနှင့် ရောပြီး ကောင်းစွာသမအောင် ရောမွှေ ပေးပါ။ ရောပြီးသော မြေဆွေး ဓာတ်မြေသြဇာ အရောမြေကို ကျင်းအောက်ခြေမှတူး ၍ရသော (ကျင်းဘယ်ဘက်တွင် ပုံထား သော) မြေနှင့် ၃း၁ အဆဖြင့် ရော၍ သမ အောင် မွှေပြီး စိုက်ကျင်းထဲသို့ ထည့်ပေးရ မည်။ မြေမဟာစေရန် ခြေဖြင့် ဖွဖွနင်း သိပ်ပေးရန် လိုပါသည်။

မိုးမကျမီအတွင်း အပင် မစိုက်မီ ကျင်းကို ရေတစ်ပတ်တစ်ကြိမ် မှန်မှန်လောင်းပေး ရမည်ဖြစ်သည်။ ကြပ်မောက်စိုက်ပျိုးမည့်မြေကို ဓာတ်ခွဲ ကြည့်ပါက မဂ္ဂနီစီယမ်ဓာတ်ချို့တဲ့နေလှျင် ဒိုလိုမိုက်ကျောက်မှုန့် ၂၀၀ ဂရမ်ကို တစ်ကျင်းနှုန်း ထည့်ပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။ မိုးဦးကျ၍ မိုးမှန်လာပြီဆိုပါက ကောင်းစွာသန်စွမ်းဖွံ့ဖြိုးနေသော ပျိုးပင်များကို စိုက်ကျင်းအတွင်းသို့ မြေလုံးမကွဲ၊ အမြစ်မပြတ်စေရန် ဂရုပြုပြီး စိုက်ပျိုးရမည် ဖြစ်သည်။ စိုက်ပျိုးပြီး ပါက အပင်ခါ မချောင်စေရန် အပင်ခြေ ပတ်ပတ်လည် ခြေဖြင့် ပတ်နင်းပေးရန် ဖြစ်သည်။ ၎င်း နောက်လေတိုက်လျှင် ယိုင်မသွားစေရန် လေးပေ အရည် ဝါးငုတ်တိုင်စိုက်၍ အပင်ကို ဝါး ငုတ်တိုင်နှင့် ချည်​​ပေးထားရန်ဖြစ်သည်။

လေတိုက်၍ ယိုင်ခြင်း၊ ခါချောင်၍ အပင်လှုပ် နေလျှင် အမြစ်တော်တော်နှင့် မစွဲဘဲ သေ သွားနိုင်ပါသည်။ အလွန်အရေးကြီးသော အချက်ဖြစ်သည်။ အပင်စိုက်ပျိုးပြီးလျှင် တစ်ပင်ချင်း ရေဝအောင် လောင်းပေးရန် လိုအပ်သည်။ ကြက်မောက်ပင်စိုက်ပျိုးပြီး ခြောက်လမှ ရှစ်လအထိ အရိပ်လုပ်ပေးရန် လိုပါ သည်။ လေတိုက်မှု ခံနိုင်အောင် တစ်ပင်ချင်းအား လက်ငယ်၊ အုန်းလက်၊ ဓနိစသည်များဖြင့် လေကာလုပ်ပေးရန် လိုပါသည်။ အပင်တစ်နှစ်သားအရွယ်တွင် ပုံသဏ္ဌာန်မှန် အောင် ပုံသွင်းပေးခြင်းသည် သီးထွက် ကောင်းကောင်း ရရှိစေရန် အထောက်အကူ ပြုစေပါသည်။

အပင်ပုံသွင်း ပေးပါက သစ်ကိုင်းဂွကျယ်သော အပင်များ ဖြစ်လာ ပါသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံတွင် အထူးသဖြင့် Rongrien မျိုးများတွင် Modified ပင်မ အညွန့်ကို ၇၀ စင်တီမီတာအထိ ကြီးထားစေ ပါသည်။ သန်စွမ်းပြီး ဒေါင့်ကျယ်သော ဘေးကိုင်း သုံးကိုင်းမှ လေးကိုင်း ဖွံ့ဖြိုးကြီးထွား လာအောင် ထားပါသည်။ ဤကိုင်းကြီး များသည် ပင်မကိုင်းကြီးများဖြစ်လာပြီး၊ ဒုတိယ နှစ်တွင် ၎င်း ကိုင်းကြီးများကို ဖြတ်ပေးခြင်း ဖြင့် ဒုတိယကိုင်းများ ထွက်လာစေပါသည်။

နောက်ပိုင်းတွင် ရေတက်များ၊ ကြားကိုင်း များ၊ ကိုင်းသေကိုင်းခြောက်များကို ဖြတ် ပေးရန်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ကြက်မောက်ပင်နှစ်စဉ် သီးထွက် ကောင်းပြီး၊ နှစ်စဉ်သီးနေစေရန် အပင်ငယ်မှစ၍ ဂရုပြုပြီး ပြုစုစောင့်ရှောက်မြေသြဇာ ကျွေးရန် လိုပါသည်။ သုံးနှစ်သားအရွယ် အသီးသီးချိန် NPK တစ်နှစ်လျှင် သုည ဒသမ ၅ ကီလိုဂရမ် လိုအပ်ပါသည်။ အသီးအများဆုံး ထွက်သည့်အချိန်တွင် NPK တစ်နှစ်လျှင် ငါးကီလိုဂရမ်နှုန်း ထည့်ပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။

တစ်ပင်လျှင် သဘာဝမြေဆွေး တစ်တင်းမှ တစ်တင်းခွဲ ထည့်ပေးရန် လိုပါသည်။ အပင်သက်တမ်း တစ်ဖြည်းဖြည်း ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ သီးနှုန်း တက်လာပါ မည်။ နှစ်စဉ်သီးထွက်ကောင်းပြီး၊ နှစ်စဉ် အသီးသီးနေစေရန် အပင်ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ်နှင့် ကိုက်ညီ၍ ဓာတ်မြေသြဇာ ေ​ကျွးပေးနေရန် လိုအပ်ပါသည်။ အောက်ပါမြေသြဇာနှုန်း ထားများကို ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်အသုံးပြု လျှင် ပိုကောင်းပါသည်။

ကြက်မောက်ပင်သည် အနည်းလို အာဟာရဓာတ်များ ချို့တဲ့ပါက သီးထွက် နှုန်းနှင့် အသီးတင်မှုကို ထိခိုက်စေပါသည်။ မဂ္ဂနီစီယမ်ဓာတ်များ ချို့တဲ့ပါလျင် အရွက် မွှားများ အရွယ်အစားသေးငယ်ခြင်း၊ ရွက် ကြောစိမ်းများကြား အရောင်ပျက်ခြင်း၊ အရွက်ကြွေခြင်း၊ ပန်းပွင့်နည်းခြင်း၊ အမြစ် ဖွံ့ဖြိုးမှုအားနည်းခြင်း စသည့်လက္ခဏာများ ဖြစ်ပေါ်သည်။ မဂ္ဂနီစီယမ်ဓာတ်ချို့တဲ့ပါက Ethephon 15 ppm တစ်ရာခိုင်နှုန်းမှ နှစ်ရာခိုင်နှုန်း ပြင်းအားကို အရွက်ပေါ်ဖျန်းပေးခြင်း၊ ဒို့လို မိုက်ကျောက်မှုန့်ကို အပင်ခြေတွင် ထည့်ပေးခြင်းမျာ ပြုလုပ်ပေးရန် လိုအပ်သည်။ ကယ်လ်စီယမ်ချို့တဲ့ပါက အပင်ခြောက် လာခြင်း၊ အရွက်ကြီးထွားမှု နှေးကွေးခြင်း၊ အပင်ကြီးထွားမှုအပိုင်းများ ရပ်တန့်ခြင်း၊ ထိခိုက်ခြင်းအတွက် မဖောက်ထုံး၊ သို့မဟုတ် ဒို့လိုကျောက်မှုန့်ကို အပင်မစိုက်မီ ကတည်းက ထည့်ပေးရန်လိုသည်။

သို့ရာ တွင် ထုံးပါသောပစ္စည်းများကို အပင်ငယ် စဉ်တွင် ထည့်ပေးပါက အနည်းဆုံးအရေ အတွက်သာထည့်ပေးရန် သတိပြုသင့်သည်။ သွပ်ဓာတ်ချို့တဲ့မှု မရှိသော်လည်း ဇင့်ဆာလ်ဖိတ် နှစ်ရာခိုင်နှုန်း ပြင်းအားဖြင့် တစ်နှစ်လေးကြိမ် ဖျန်းပေးနိုင်ပါက အထွက်နှုန်းကောင်းမှုကို အကျိုးပြုစေပါသည်။ ဓာတ်မြေသြဇာနှင့် သဘာဝမြေသြဇာ များကို ထည့်ရာတွင် အပင်၏ အရွက်အုံ အဝန်းအဝိုင်း၏ ဧရိယာတည့်တည့်တွင် မြောင်းတူး၍ထည့်ပေးရန် သတိပြုသင့်သည်။

ပန်းပွင့်ရက် ၁၀ ရက်မှ ၁၃ ရက်ခန့် စောစေရန် နအ့နစ့သည ၁၅ စစာ မှ ၂၀၀ စစာ ဖျန်းပေးခြင်းဖြင့် ရရှိနိုင်သည်။ မှည့် နေသောအသီးကို ဗြဗ ဖျန်းပေးခြင်းဖြင့် အသီးဆွတ်ခူးချိန်ကို နောက်ကျစေနိုင် သော်လည်း မဆွတ်ခူးရသေးသော အသီး များအတွင်းရှိအစေ့များ အပင်ပေါက်လာ စေနိုင်ပါသည်။ ဗြဗ ၂၀၀ စစာ ကို ွဗ ၂၀ စစာ နှင့်ရောဖျန်းခြင်းဖြင့် အသီးတင်မှုများ စေနိုင်သည်။

အသီးတင်မှုကောင်းစေရန် အတွက် ပန်းပွင့်အရေအတွက် တစ်ဝက် ခန့်ပွင့်ချိန်တွင် ဖျန်းပေးပါက ပို၍ထိရောက်သည်။ အသီးကြွေမှု ကင်းဝေးစေရန်အတွက် အသီးတင်ပြီး တစ်လအကြာတွင် ဖျန်းပေး ရန် လိုအပ်သည်။ ကြက်မောက်ပင်၏ အသီးအရောင်တိုးတက်မှုမှာ အလင်းရောင်ရရှိမှု၊ အလင်း ပြင်အားတို့နှင့် ဆက်စပ်မှုရှိနေပြီး၊ အသီး အခွံအနီရောင်ဖြစ်ပေါ်မှုမှာ Anthocyanin ထုတ်လုပ်မှုအပေါ် အဓိက တည်မီနေသည်။

အသီးအဆံချောင်ခြင်း၊ အချဉ်ဓာတ်များ ခြင်း၊ အရသာမချိုမွှေးခြင်းတို့မှာ အသီး ကြီးထွားချိန်တွင် ခြောက်သွေ့သောပတ် ဝန်းကျင်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ရသည်။ အသီးကြီးထွားမှု နောက်ပိုင်းကာလ မိုး သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းမှုနှင့် ကြုံရပါက အသီးအက်ကွဲတတ်ပါသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံတွင် အသီးကို ပန်းပွင့်စုံပြီး ရက် ၉၀ မှ ရက် ၁၀၀ တွင်လည်းကောင်း၊ အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံတွင် ပန်းပွင့်စုံပြီးနောက် ရက် ၉၀ မှ ရက် ၁၀၀ ရက်တွင်လည်း ကောင်း၊ မလေးရှားနိုင်ငံတွင် ပန်းပွင့်စုံပြီး ရက် ၁၀၀ မှ ရက် ၁၃၀ ရက်တွင်လည်းကောင်း အသီးဆွတ်ခူးကြသည်ကို တွေ့ရှိ ရသည်။

အသီးအရောင်စတင်ဖြစ်ပေါ်ပြီး ၁၆ ရက်မှ ၁၈ ရက်တွင် စျေးကွက်တင်ပို့ နိုင်ပြီဖြစ်သည်။ အပင်တစ်ပင်တွင်ရှိ အသီး အားလုံးရင့်မှည့် လာရန်အတွက် ရက် ၃၀ ခန့် လိုအပ်ပါသည်။ မလေးရှားနှင့် ထိုင်း နိုင်ငံတို့တွင် အသီးတစ်လုံးချင်း ရောင်းချ ကြသည်ကိုတွေ့ရသည်။ အင်ဒိုနီးရှား နိုင်ငံတွင် ငါးရက်တစ်ကြိမ် အသီးဆွတ်ခူးလေ့ ရှိပါသည်။

နိုင်ငံအလိုက် စားသုံးသူကြိုက်နှစ် သက်မှု ကွဲပြားကြပါသည်။ ဥရောပ အကြိုက်မှာ အမျှင်မပါဘဲ အသားနှင့်အစေ့ ကပ်မနေသော မျိုးဖြစ်ပါသည်။ အာရှ အကြိုက်များ ကြတ်ဆတ်ပြီး အစေ့မပါဘဲ အရသာချိုမွှေး အရည်ရွှန်းမျိုးဖြစ်ပါသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့်အသီး တစ်လုံးအလေး ချိန် ၃၀ ဂရမ်ထက်ပိုခြင်းကို ကြိုက်နှစ်သက် ကြသည်။ ပန်းရောင်မျိုးအတွက် အသီး၏ အလေးချိန်တစ်ကီ လိုဂရမ်လျှင် အထူးတန်း ၂၈ လုံး၊ ဒုတိယတန်း ၃၆ လုံးရှိရန် စံသတ်မှတ်ထားပါသည်။

ကြက်မောက်သီများ ထုပ်ပိုးရန် အတွက် ဖိုင်ဘာကဒ်ထူပုံးများ အသုံးပြုပြီး၊ မပို့မီ ၁၃ စင်တီဂရိတ်၌ သိုလှောင်ထား နိုင်ပါသည်။ အသီးများ ကဒ်ထူပုံးများ အတွင်းသို့ ထည့်ရာတွင် အစိုဓာတ် ထိန်း ကြားခံပစ္စည်းတစ်မျိုးမျိုး ထည့်သွင်းပါက အသီးများ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ကြာ ရှည်ခံသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။ အပေါက် ဖောက်ထားသော ပလပ်စတစ်အိတ်တွင် ထည့်သွင်းထုပ်ပိုးလျှင် အပူချိန် ၁၀ ဒီဂရီ စင်တီဂရိတ်သည် အသင့်တော်ဆုံးဖြစ် သည်။ စျေးကွက်တွင် ၁၀ ရက်ထိ အထားခံသည်။

အပူချိန်ခုနစ်ဒီဂရီ စင်တီ ဂရိတ်ထက် နည်းပါက ရေစိုနာဖြစ်ပေါ်တတ်ပါသည်။ ကြက်မောက်၏ နိုင်ငံတကာစျေး ကွက်ဝင် အရည်အသွေးရှိ စံအထွက်နှုန်းများ ကိုကြည့်ပါက ထိုင်းနိုင်ငံတွင် ၁၂ နှစ်သား တစ်ပင်မှ ၃၀၀ ကီလိုဂရမ်၊ အင်ဒိုနီးရှား နိုင်ငံတွင် တစ်ဟတ်တာ ၄ ဒသမ ၅ ကီလိုဂရမ်၊ မလေးရှားနိုင်ငံတွင် ၁၅ နှစ်သားတစ် ပင်မှ ၁၆၅ ကီလိုဂရမ်၊ ဖိလစ်ပိုင်နိုင်ငံ အပင်ကြီးတစ်ပင်မှ၂၀၀ ကီလိုဂရမ်မှ ၃၀၀ ကီလိုဂရမ်၊ သြစတြေးလျနိုင်ငံတွင် ခြောက် နှစ်သား အပင်တစ်ပင်မှ ၈၀ ကီလိုဂရမ်မှ ၁၂၀ ကီလိုဂရမ်၊ စင်ကာပူနိုင်ငံတွင် အပင် ကြီးတစ်ပင်မှ ၁၅၀ ကီလိုဂရမ်မှ ၁၈၀ ကီလိုဂရမ်နှုန်းများ ထွက်ရှိသည်ကို တွေ့ရှိရ သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ၁၀ နှစ်သားတစ် ပင်မှ အသီးကီလိုဂရမ် ၃၀၀ ထွက်ရှိသော် လည်း နိုင်ငံတကာစျေးကွက်ဝင် အရည် အသွေးမီ စံမီအသီးမှာ တစ်ပင် ၂၀ ကီလို ဂရမ်မှ ၃၀ ကီလိုဂရမ်သာ ထွက်ရှိသည်။ နည်းပညာပိုင်းဆိုင်ရာ များစွာကြိုးစားရန် လိုနေသေးသည်ကို ထောက်​ပြနေသည်။

သို့ပါ၍ စီးပွားဖြစ် ကြက်မောက်ခြံ တစ်ခြံတည်ထောင်မည်ဆိုပါက အထက်ပါ နည်းပညာများဖြင့် ဖြည့်ဆည်းပံ့ပိုးပေးရန် လိုအပ်ပါကြောင်း တင်ပြလိုက်ရပါသည်။

Credit: အောင်ဆန်း (စိုက်ပျိုးရေး)
ဗဟုသုတ​ကျေးရွာ